สวัสดีครับ ..
ผม “ปึ่ง” ครับ… ผมขออนุญาต admin ใช้พื้นที่แฟนเพจเพื่อแจ้งข่าวและถือโอกาสขอบคุณแฟนเพลงที่ติดตามและสนับสนุน Soul After Six มาโดยตลอด ครับ..
ผมได้ยุติบทบาทการเป็นสมาชิกของ Soul After Six ด้วยเหตุผลส่วนตัว แล้วนะครับ ซึ่งทางวงก็ได้รับทราบแล้ว และผมเชื่อว่าทางวงจะสามารถหาสมาชิกมาทดแทนตำแหน่งที่ผมรับผิดชอบอยู่ได้ เพื่อให้วงเดินหน้าต่อไปครับ…
ขอขอบคุณแฟนเพลงทุกรุ่น ทุกท่าน มากๆ นะครับ สำหรับการติดตาม ให้กำลังใจ และสนับสนุน Soul After Six มาตลอด 28 ปี… ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าทางวงจะได้รับการสนับสนุนจากทุกท่านต่อไปครับ..
หลังจากนี้ หากเห็นผมยืนอยู่ใกล้ๆ ท่านในคอนเสิร์ตของ Soul After Six ก็อยากให้ท่านคิดว่า ผมก็เป็นแฟนเพลงเก่าแก่ของวงคนหนึ่ง แต่เพิ่งจะมีโอกาสได้มายืนดูในฐานะแฟนเพลง ครับ…
ขอบคุณมากครับ
ข้อความอำลาที่เจือไว้ด้วยอารมณ์อ่อนโยนข้างต้น ซึ่งเขียนโดย “ปึ่ง ณรงค์ฤทธิ์ สุพรรณเภสัช” สมาชิกผู้เป็นแกนหลักสำคัญของ “โซลอาฟเตอร์ซิกส์” สร้างความตื่นตะลึงและอาการใจหายให้แก่แฟนๆ เก่าแก่ของวงดนตรียอดฝีมือวงนี้
แต่สำหรับคนรุ่นใหม่ๆ พวกเขาอาจสงสัยว่าใครคือ “โซลอาฟเตอร์ซิกส์” และ “ณรงค์ฤทธิ์ สุพรรณเภสัช”
ใครคือ “โซลอาฟเตอร์ซิกส์”
“โซลอาฟเตอร์ซิกส์” คือศิลปินกลุ่มจากค่ายเบเกอรี่มิวสิกที่เริ่มเปิดตัวในปี 2539 ด้วยสำเนียงดนตรีแบบโซล-เอซิดแจ๊ส ที่แปลกแตกต่างเป็นอย่างยิ่งจากบทเพลงป๊อป-ร็อกส่วนใหญ่ของอุตสาหกรรมดนตรีไทยยุคนั้น
สามสมาชิกของวงดนตรีวงนี้ประกอบไปด้วยสองพี่น้องจากตระกูล “สุพรรณเภสัช” คือ “ปึ่ง ณรงค์ฤทธิ์” ผู้พี่ และ “ปิงปอง วิศรุตเทพ” ผู้น้อง ซึ่งรับหน้าที่ร่วมกันแต่งเพลง ขับร้อง และเล่นคีย์บอร์ด ร่วมด้วยมือเบสอย่าง “บิ๊ก วิทย์ (ศรุต) วิจิตรานนท์” ซึ่งในยุคหลัง หลายคนรู้จักเขาในฐานะนักแสดงมากกว่านักดนตรี
สมทบด้วยนักดนตรีอาชีพระดับสุดยอดของวงการที่สลับสับเปลี่ยนกันมาสนับสนุนการทำงานของ “โซลอาฟเตอร์ซิกส์” ทั้งในกระบวนการบันทึกเสียงที่สตูดิโอ และการแสดงสด อาทิ
วรรณยศ มิตรานนท์ (กลอง) สู ดรัมเทค (กลอง) วิโรจน์ สถาปนาวัตร (เบส) ปธัย วิจิตรเวชการ (คีย์บอร์ด) ธีรพงษ์ สวาสดิ์วงศ์ หรือกัปตันโลมา (กีตาร์) ธนภัทร มัธยมจันทร์ (กีตาร์) โอสถ ประยูรเวช (กีตาร์) มารัต ยุลดีบาเยฟ (แซ็กโซโฟน) พิสุทธิ์ ประทีปะเสน (แซ็กโซโฟน) และสุรสีห์ ชานกสกุล (ทรัมเป็ต) เป็นต้น
คุณภาพของวงดนตรี “โซลอาฟเตอร์ซิกส์” พิสูจได้ด้วยการคว้า 6 รางวัลสีสัน อะวอร์ดส์ จากสตูดิโออัลบั้มของพวกเขาที่มีเพียงแค่สองชุด
ไล่ตั้งแต่รางวัลศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยม, ศิลปินคู่และกลุ่มยอดเยี่ยม และเพลงในการบันทึกเสียงยอดเยี่ยม (อีกทีได้ไหม) ในปี 2539 และรางวัลศิลปินคู่และกลุ่มยอดเยี่ยม, อัลบั้มยอดเยี่ยม และเพลงในการบันทึกเสียงยอดเยี่ยม (ยังไม่พร้อม) ในปี 2545
คนดนตรีชื่อ “ณรงค์ฤทธิ์”
คงไม่ผิดนัก ถ้าจะบอกว่าสองพี่น้องอย่าง “ณรงค์ฤทธิ์-วิศรุตเทพ สุพรรณเภสัช” หรือ “ปึ่ง” กับ “ปิงปอง” คือแกนหลักผู้เป็นมันสมองของวงดนตรีชื่อ “โซลอาฟเตอร์ซิกส์”
เห็นได้จากการที่สองพี่น้องเป็นผู้ร่วมกันแต่งบทเพลงทั้งหมดของวง
เพลงของ “โซลอาฟเตอร์ซิกส์” ที่ “ปึ่ง ณรงค์ฤทธิ์” มีเครดิตเป็นผู้แต่งแบบเดี่ยวๆ นั้นอาจมีจำนวนน้อยกว่าเพลงของ “ปิงปอง วิศรุตเทพ” หรือเพลงที่ทั้งคู่แต่งด้วยกัน
แต่หลายเพลงของ “ณรงค์ฤทธิ์” ก็มีเสน่ห์และติดตรึงอยู่ในความทรงจำของแฟนเพลง
เพลงที่โด่งดังที่สุดของวงอย่าง “ก้อนหินละเมอ” ก็เป็นผลงานการเขียนคำร้อง-แต่งทำนองของ “ปึ่ง ณรงค์ฤทธิ์”
เพลงคู่ (ชาย-หญิง) เพลงเดียวของ “โซลอาฟเตอร์ซิกส์” คือ “คงรักตลอดไป” ก็เป็นผลงานการแต่งคำร้อง-ทำนองของ “ณรงค์ฤทธิ์” เหมือนกัน
“เพลงดีๆ ของโซลอาฟเตอร์ซิกส์” ที่เป็นผลงานการแต่งของ “ณรงค์ฤทธิ์” แบบเพียวๆ ยังมีอีกสามเพลง คือ “เจ้าพายุ”, “เก็บเอาไว้” และ “ยังไม่พร้อม”
นอกจากนั้น “ปึ่ง ณรงค์ฤทธิ์” ยังเคยฝากฝีมือในการทำงานร่วมกับศิลปินรายอื่นๆ ด้วย
ผลงานชั้นเลิศชิ้นหนึ่งของเขา ก็ได้แก่ การเป็นโปรดิวเซอร์ให้กับผลงานอัลบั้มชุดเดียวของ “แอร์เฮด” ศิลปินอินดี้สุดเท่อีกวง เมื่อปี 2541
แม้จะประกาศวางมือจากวง “โซลอาฟเตอร์ซิกส์” ซึ่งอาจหมายถึงการอำลาแวดวงดนตรีด้วย แต่คนดนตรีชื่อ “ปึ่ง ณรงค์ฤทธิ์ สุพรรณเภสัช” และผลงานของเขา จะไม่จางหายไปจากความทรงจำของแฟนเพลงยุค 90 ถึง 2000
