“ตอนแรกที่กลับมาหนูคิดถึงขั้นที่จะฆ่าตัวตายเลยนะ คิดไปเลเวลนั้นเลยนะเชื่อป่ะ ใช่มัน มันแบบโอ้ยไม่เอาอะไรแล้ว ก็คือมันไม่ได้เดือดร้อนแค่เรา คนในครอบครัวเราก็กลายเป็นโดนว่าไปด้วย แล้วเราเหมือนรับความผิดทั้งหมดไปที่ตัวเองไว้ที่คนเดียว คนนี้ก็มาโดนว่าคนนั้นก็โดนว่า คนรอบตัวเราที่ไปด้วยก็โดนว่า ทั้งที่เขาไม่ได้ผิดอะไร”
“ช่วงระยะเวลาที่โดน ช่วงธันวาจนถึงที่ผ่านมาก่อนเจอหมออ่ะ ตัวหนูก็ไม่ได้มีแรงที่จะ push ตัวเองให้มี passion ในการจะทําอะไรสักอย่างหนึ่งเลย แบบเก็บตัวไปเลยคิดไว้แล้วว่าแบบฉันจะ ฉันไม่เอาอะไรแล้วใครอยากได้อะไรเอาไปเลย ฉันจะอยู่เฉยๆ อะไรอย่างนี้ ค่ะคือมันถึงขั้นที่แบบเราไม่สามารถดึงตัวเองมาได้”
เรื่อง : มรุพล มะนิก
ช่างภาพ : ณัฐวุฒิ วิเชียร์รัมย์ – สมชาย มณีสวัสดิ์
ตัดต่อ : ณัฐนิชา นวลศรี
ภาพปก : จณิศตา คำมะลุน
